ඔහුගේ අතගෙන ඔබ ඉද්දී...

ඔහුගේ අතගෙන

උරහිසට බරවෙලා

ඔබ

හිනාවෙවී හිටියා...

ඈත බලාගෙන

මූන හංගගෙන

මං

හිනාවෙවී හිටියා...

නෙක් දනන් නෙත් අබියස

අපරාධකරුවෙක්ව

මා සිටින සඳ,

පෝරකය මත

අලුගෝසුවාගේ

ලේ නහරයක් නොම වන්න;

ඔහු අත රැඳි

තොණ්ඩුවේ

වරපටය නුඹ වන්න...

පින්වතුන් අබියස

පවුකාරයකු වී

මා සිටින සඳ,

ගල් පහර මුදාලන

පින්වතුන්ගේ

හෘද සාක්ෂිය

නොමවන්න;

උන් අත රැඳි

හිත් පිත් නැති

ගල්කැටය නුඹවන්න...

ලෝකය පැතලිම පැතලි රොටියක් වුනානම්....

ලෝකය

ගෝලයක් නොවී

පැතලිම පැතලි

රොටියක් වුනානම්....

මට දෙවියන්ගෙන්

ඉල්ලන්න තිබුනා

ඔක්කොම කඳු

ගස්

ගොඩනැගිලි

මිනිස්සු

හැමදේම

අයින් කරන්න කියලා..

මොහොතකට

ඇයත් මාත් හැර.

එහෙම උනානම්

ලෝකේ

මෙහා කොනේ ඉඳන්

එහා කොනේ ඉන්න

ඇයව

බලාගන්න තිබුනා

තිතක් වගේ...

මා පෙම් කල සියලුම කෙල්ලන්...

මා පෙම් කල
සියලුම කෙල්ලන්
හදවතේ
කෑල්ල කෑල්ල
කඩාගෙන ගිහින්
අන්තිම එක විතරක්
තිබුනා ඉතිරිවෙලා....
ඒකත් කඩාගෙන
ඇයත් ගියාට පස්සේ
මං....
හදවතක් නැතුව
බලන් ඉන්නවා
මොනව කරන්නද කියලා....